Floor Ringo

Importboek 2 is het nummer dat gegeven werd aan de hengst Floor Ringo. Dit was net als Glenarde een valkhengst. Floor Ringo is geboren in 1966, bij John McLoughlin, Letterfrack in Connemara. Hij was in eigendom van de heer S. Floor Jr. uit De Bilt. Ik vermoed dat hij ook door de heer Floor is geïmporteerd, maar kan dat niet met zekerheid uit de documenten vaststellen.

Floor Ringo was redelijk groot met 1.46 m. Hij werd in 1969 en 1970 goedgekeurd voor de dekdienst, bij deze keuringen werd niet geprimeerd. Hierna is hij niet meer ter keuring aangeboden.

Floor Ringo, twee of drie jaar oud

 

Afstamming

De moeder van Floor Ringo is de merrie Sandy Jane, geboren in 1960. Haar ouders zijn niet geregistreerd, ze werd zelf wel in het Connemarastamboek opgenomen. Ze staat geregistreerd met de kleur “cream”. Hoogstwaarschijnlijk is daar palomino mee bedoeld.

Errigal Prince (159) is de vader van Floor Ringo. Een schimmelhengst geboren in 1962.  Zijn vader Clonjoy  is een zoon van de halfbloed Clonkeehan Auratum. Clonkeehan Auratum is van de Arabische hengst Naseel en werd goedgekeurd voor de dekdienst binnen het Connemarastamboek, in de tijd dat er behoefte was aan bloed van buiten de Connemara-populatie. Pat Lyne schrijft dat Clonkeehan Auratum de duurste aankoop van het stamboek was, en dat voor een veulen! C. Auratum werd niet zo succesvol als de kruisling Carna Dun (V. Engels Volbloed), maar hij zorgde wel voor verbreding van de genenpool toen het zo hard nodig was en heeft al met al veel goede nakomelingen nagelaten. Pat Lyne vond Clonjoy de beste zoon van C. Auratum.

 

Clonkeehan Auratum (foto uit archief van Beatrice Milleder)

 

Errigal Prince stond in 1965 en 1966 op de lijst van dekhengsten van het Ierse stamboek. Hij werd ondergewaardeerd en is eigenlijk te weinig gebruikt als hengst. Er zijn zeven zonen van hem geregistreerd en 35 dochters. Een van die zonen is Abbeyleix Ri, waarvan zoon Abbeyleix Finn ook in Nederland terecht is gekomen. Uiteindelijk werd Errigal Prince verkocht buiten Connemara en heeft zijn verdere leven als succesvolle springpony doorgebracht.

 

Nakomelingen
Er zijn vier nakomelingen van Floor Ringo geregistreerd in Nederland, alle vier in 1970 geboren. Het waren ook nog eens alle vier merries, twee valkmerries en twee donkerbruine merries. Drie van hen werden later ook in het stamboek opgenomen. De vier Floor Ringo dochters kregen in totaal 14 veulens.

Een leuke link naar het verhaal over importhengst nummer 1: daar noemde ik de merrie Belinda met stamboeknummer 1, die een veulen van Glenarde (I.1) had gekregen. Deze Belinda is een van de dochters van Floor Ringo.

Burnedet van de Bossenhoeve is een donkerbruine dochter van Floor Ringo (M. Moy Noreen I.9). Zij is het eerste veulen van een aanzienlijke rij veulens die nog geboren zouden worden op de Bossenhoeve. En met het eerste veulen bedoel ik dan het eerste Nederlands gefokte veulen (er waren waarschijnlijk wel al een paar veulens op de Bossenhoeve geboren van geïmporteerde drachtige merries, maar niet van Nederlandse hengsten).

Derde dochter van Floor Ringo is de eveneens donkerbruine Seaspray Katie, zij werd gefokt door de heer de Smet uit de provincie Zeeland.  Haar moeder is Gentle Nancy (I.11). Gentle Nancy kreeg op de eerste Connemarakeuring in Nederland in oktober 1968 een 2a premie. In 1969 kreeg ze een 2d premie en werd derde bij de rubriek bestgaande rijpony.

 

Gentle Nancy met haar een week oude veulen, Seaspray Katie, in februari 1970
Seaspray Katie (1.48 m) kreeg in 1973 een tweede premie, en in 1974 en 1977 een derde premie. Haar veulens waren duidelijk blikvangers. In 1974 kreeg haar zoon Pride van de Hondsheuvel een 1a premie en in 1977 stond haar merrieveulen Gwendolyn van de Annahoeve met een eerste premie op kop van een rubriek van maar liefst 19 merrieveulens. Beide veulens waren van Ocean Wind. Pride van de Hondsheuvel werd in 1977 met een tweede premie goedgekeurd als dekhengst (S.5). Hij is bruin stekelharig en had een stokmaat van 1.40 m. In het verslag staat dat het om een chique hengst met adel ging, die nog wel verder moest ontwikkelen. In 1978 werd hij opnieuw goedgekeurd, deze keer zonder premie. Blijkbaar is de ontwikkeling toch niet goed doorgezet want hier werd onder andere aangegeven dat hij iets te smal was en dat zijn beenwerk forser moest. Daarna is Pride niet meer op de hengstenkeuring aangeboden. Er zijn geen veulens van hem geregistreerd.

De valkmerrie Kitty (S.2) is het vierde veulen van Floor Ringo. Kitty werd gefokt door de heer F.H. Jansen uit Apeldoorn uit de importmerrie Lambay Game (I.2). Lambay Game is een schimmelmerrie uit 1965 van de hengst Bridge Boy en heeft als moeder Porridgetown Lassie (V. Carna Dun). Lambay Game kreeg op de eerste Connemarakeuring in Nederland in oktober 1968 een 3e premie. In 1969 kreeg zij een 2c premie.

Kitty kreeg als jaarling een 3e premie op de centrale keuring in Lage Vuursche. In 1973 werd zij op de regionale keuring in Apeldoorn met een eerste premie in het stamboek opgenomen en naar de centrale keuring afgevaardigd, maar daar bleef zij afwezig. Kitty kreeg drie veulens, in 1975 werd het merrieveulen Patricia (V. Freedom) geboren, gefokt door Mevrouw Montijn-Hoek. Patricia is een schimmelmerrie van 1.42 m. en kwam in 1982 voor het eerst op de keuring, toen inmiddels in eigendom van mevrouw Douma. Ze werd voorgesteld op de regionale keuring in Hengelo en werd meteen dagkampioen. Het verslag geeft aan dat ze het type had dat de jury graag ziet en een sterke indruk maakte. Later dat jaar kreeg ze op de centrale keuring een 1c premie en werd ze ster verklaard.

Patricia, kampioene op de regionale keuring in 1982

Op de centrale keuring van 1988 werd het hengstveulen van Patricia, Buster of the Sunnymountains (V. Brimstone van Graaf Janshof), beste veulen en met die prestatie en het feit dat ze zelf inmiddels M-dressuur was, kreeg ze die dag ook het keur-predicaat. In 1990 kwam ze op kop van de rubriek keurmerries en kreeg haar hengstveulen Stan of the Sunnymountains (V. Liberty of the River) een 1c premie. Al met al mooie keuringsresultaten.

Patricia kreeg van drie verschillende hengsten een veulen. De twee hengstveulens werden al genoemd en daarnaast kreeg ze in 1993 een dochter, Ruby May of the Sunnymountains (V. Diplomat). Deze Ruby May kreeg van de hengst Norlunds Mr. Swing King vier veulens. Van deze veulens werden geen nakomelingen in het veulenboek geregistreerd.

Het lijkt erop dat er geen nazaten van Floor Ringo meer zijn in Nederland, tenzij er nog een achter-achter-achter…….kleinkind van de merrie Belinda is?